Navigation
 

  HOME    ZAMÓWIENIA    KONTAKT    REPOZYTORIUM

      HOME    ZAMÓWIENIA    KONTAKT    REPOZYTORIUM

     

     

     

     

     

    „Potencjał paszowy, energetyczny i ekonomiczny 
    upraw ślazowca pensylwańskiego na glebach lekkich,
    odłogowanych i rekultywowanych”

     

     

    Umowa nr BIOSTRATEG1/270745/2/NCBR/2015

    Projekt koordynowany jest

    przez konsorcjum,

    w skład którego wchodzą:

     

     

                                                                                                                               LIDER KONSORCJUM                                     CZŁONEK KONSORCJUM                          CZŁONEK KONSORCJUM

                                                

                                    

     

             Strategiczny program
             badań naukowych
             i prac rozwojowych,
             przygotowany
             przez Radę NCBR
             i zatwierdzony
             przez Ministra Nauki
             i Szkolnictwa Wyższego.

     

             www.ncbr.gov.pl

     

     

     

         Kierownik projektu:
         Marek Kurtyka

     

         koordynator administracyjny:
         Monika Cora

         monika.cora@biosida.pl    

     

          

     

                 www.uwm.edu.pl   

     

     

     

    www.pcz.pl  

     

       

       

       

      Ślazowiec pensylwański
      (Sida hermaphrodita R.)

      Ślazowiec pensylwański zwany także sidą (od łacińskiej nazwy gatunku Sida hermaphrodita) należy do rodziny ślazowatych (Malvaceae), która obejmuje kilkaset gatunków roślin, występujących w klimacie tropikalnym i subtropikalnym.

      Ślazowiec jest rośliną wieloletnią, odrasta corocznie, zwiększając liczbę łodyg od jednej w pierwszym roku do 20-30 w następnych latach. Wysokość jego pędów pod koniec okresu wegetacji może przekraczać nawet 400 cm. – przykładem były ślazowce wyhodowane w 2001 roku na polu Akademii Rolniczej w Lublinie, które osiągnęły wysokość aż 436 cm. Ślazowiec występuje w formach mniej lub bardziej ulistnionych, przy czym te pierwsze bardziej nadają się do splatania, drugie zaś znajdują zastosowanie np. w produkcji biogazu. Liście ślazowca mogą mieć różne barwy: od intensywnie ciemnozielonej przez jasnozieloną po seledynową. Roślina kwitnie przez 6 tygodni, w okresie od lipca do września, owoce dojrzewają zaś na przełomie sierpnia i września.

       

      Wymagania klimatyczno-glebowe ślazowca pensylwańskiego nie są zbyt duże.

       

      Roślina nadaje się do uprawy we wszystkich rejonach kraju i wykazuje sporą odporność na skrajne temperatury, zarówno niskie jak i wysokie. Głęboki system korzeniowy ślazowca umożliwia mu przetrwanie okresów suszy, jednak przy zbyt małej ilości opadów plony rośliny są zdecydowanie niższe.

       

       

       

      potencjał energetyczny

      i najmniejsze

      wymagania glebowe

       

       

           
          Biomasa to najstarsze i najszerzej współcześnie wykorzystywane - stanowiące trzecie, co do wielkości na świecie - naturalne i odnawialne źródło energii. Pozyskanie biomasy z przeznaczeniem energetycznym jest głównym założeniem przy uprawie ślazowca. Powodów, dla których warto wykorzystywać biomasę jest wiele. Paliwo to jest nieszkodliwe dla środowiska: ilość dwutlenku węgla emitowana do atmosfery podczas jego spalania równoważona jest ilością CO2 pochłanianego przez rośliny, które odtwarzają biomasę w procesie fotosyntezy. Ogrzewanie biomasą staje się opłacalne - ceny biomasy są konkurencyjne na rynku paliw. Wykorzystanie biomasy pozwala wreszcie zagospodarować nieużytki i spożytkować odpady.
           

           

             

            Drugą znaczącą zaletą ślazowca jest możliwość wykorzystania go jako rośliny pastewnej w żywieniu zwierząt ze względu na dużą, sięgającą ponad 20 procent, zawartość związków białkowych. Stosowanie ślazowca może rozwiązać problem pasz w wielu gospodarstwach rolnych. Zieloną masę ślazowca chętnie zjadają: bydło, trzoda chlewna, owce, drób a także konie. Można z niej sporządzać wartościowe kiszonki dla bydła, szczególnie po dodaniu komponentów węglowodanowych np. kukurydzy czy melasy.

            Obok wykorzystania w energetyce ślazowiec pensylwański nadaje się do:

            • rekultywacji terenów zdegradowanych chemicznie,
            • ponownego wykorzystania gruntów odłogowanych,
            • nasadzeń w pasach przydrożnych, chroniących inne
              uprawy przed zanieczyszczeniami komunikacyjnymi,
            • tworzenia tzw. remiz śródpolnych.

            Ze względu na odpowiednio dużą zawartość celulozy, żywic i wosku w łodygach ślazowiec pensylwański może być wykorzystywany w przemyśle celulozowo-papierniczym, zaś obecność substancji zbliżonych do zawartych w żywokoście lekarskim czyni go wartościowym surowcem farmaceutycznym.

            Poza tym ślazowiec może też być wykorzystywany w charakterze pożytku pszczelego (kwitnie aż do jesiennych przymrozków) i w uprawie fasoli tyczkowej (łodygi).

            Ślazowiec pensylwański to późny pożytek pszczeli. Kwiaty, które są zebrane w podbaldachy z białymi kwiatkami korony, kwitną przez około 8 tygodni, od lipca do września. Pojedyncze kwiatki kwitną tylko 3 do 4 dni i wytwarzają się przez cały okres wegetatywny, czyli do pierwszych przymrozków. Są one bardzo chętnie wybierane przez owady. Wydajność miodowa plantacji o powierzchni hektara wynosi aż 280 kilogramów.

             

             

             

               
               
               
               
               
               

                KONTAKT

                 

                 

                               Narodowe Centrum
                                Badań i Rozwoju

                 

                                ul. Nowogrodzka 47a
                                00-695, Warszawa

                 

                                www.ncbr.gov.pl

                Bioelektrownie Świętokrzyskie
                MK-STOKI DUŻE Sp. z o.o.

                 

                Tartaczna 12
                40-749 Katowice

                 

                kierownik projektu:
                Marek Kurtyka

                 

                koordynator administracyjny:
                Monika Cora
                tel. kom. +48 728 444 197
                monika.cora@biosida.pl

                Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
                w Olsztynie

                 

                ul. Michała Oczapowskiego 2
                10-719 Olsztyn

                 

                www.uwm.edu.pl

                       Politechnika
                       Częstochowska

                 

                        ul. J.H. Dąbrowskiego 69
                        42-201 Częstochowa

                 

                        www.pcz.pl

                 

                 

                Created by

                © 2018 . All Rights Reserved

                    HOME    ZAMÓWIENIA    KONTAKT    REPOZYTORIUM

                   

                   

                     

                     

                    „Potencjał paszowy, energetyczny i ekonomiczny 
                    upraw ślazowca pensylwańskiego na glebach lekkich,
                    odłogowanych i rekultywowanych”

                     

                     

                    Umowa nr BIOSTRATEG1/270745/2/NCBR/2015

                    Projekt koordynowany jest

                    przez konsorcjum,

                    w skład którego wchodzą:

                     

                     

                                                                                                                                               LIDER KONSORCJUM                                     CZŁONEK KONSORCJUM                          CZŁONEK KONSORCJUM

                                                                

                                                    

                     

                             Strategiczny program
                             badań naukowych
                             i prac rozwojowych,
                             przygotowany
                             przez Radę NCBR
                             i zatwierdzony
                             przez Ministra Nauki
                             i Szkolnictwa Wyższego.

                     

                             www.ncbr.gov.pl

                     

                     

                     

                         Kierownik projektu:
                         Marek Kurtyka

                     

                         koordynator administracyjny:
                         Monika Cora

                         monika.cora@biosida.pl    

                     

                          

                     

                                 www.uwm.edu.pl   

                     

                     

                     

                    www.pcz.pl  

                     

                       

                       

                       

                      Ślazowiec pensylwański
                      (Sida hermaphrodita R.)

                      Ślazowiec pensylwański zwany także sidą (od łacińskiej nazwy gatunku Sida hermaphrodita) należy do rodziny ślazowatych (Malvaceae), która obejmuje kilkaset gatunków roślin, występujących w klimacie tropikalnym i subtropikalnym.

                      Ślazowiec jest rośliną wieloletnią, odrasta corocznie, zwiększając liczbę łodyg od jednej w pierwszym roku do 20-30 w następnych latach. Wysokość jego pędów pod koniec okresu wegetacji może przekraczać nawet 400 cm. – przykładem były ślazowce wyhodowane w 2001 roku na polu Akademii Rolniczej w Lublinie, które osiągnęły wysokość aż 436 cm. Ślazowiec występuje w formach mniej lub bardziej ulistnionych, przy czym te pierwsze bardziej nadają się do splatania, drugie zaś znajdują zastosowanie np. w produkcji biogazu. Liście ślazowca mogą mieć różne barwy: od intensywnie ciemnozielonej przez jasnozieloną po seledynową. Roślina kwitnie przez 6 tygodni, w okresie od lipca do września, owoce dojrzewają zaś na przełomie sierpnia i września.

                       

                      Wymagania klimatyczno-glebowe ślazowca pensylwańskiego nie są zbyt duże.

                       

                      Roślina nadaje się do uprawy we wszystkich rejonach kraju i wykazuje sporą odporność na skrajne temperatury, zarówno niskie jak i wysokie. Głęboki system korzeniowy ślazowca umożliwia mu przetrwanie okresów suszy, jednak przy zbyt małej ilości opadów plony rośliny są zdecydowanie niższe.

                       

                       

                       

                      potencjał energetyczny

                      i najmniejsze

                      wymagania glebowe

                       

                       

                           
                          Biomasa to najstarsze i najszerzej współcześnie wykorzystywane - stanowiące trzecie, co do wielkości na świecie - naturalne i odnawialne źródło energii. Pozyskanie biomasy z przeznaczeniem energetycznym jest głównym założeniem przy uprawie ślazowca. Powodów, dla których warto wykorzystywać biomasę jest wiele. Paliwo to jest nieszkodliwe dla środowiska: ilość dwutlenku węgla emitowana do atmosfery podczas jego spalania równoważona jest ilością CO2 pochłanianego przez rośliny, które odtwarzają biomasę w procesie fotosyntezy. Ogrzewanie biomasą staje się opłacalne - ceny biomasy są konkurencyjne na rynku paliw. Wykorzystanie biomasy pozwala wreszcie zagospodarować nieużytki i spożytkować odpady.
                           

                           

                             

                            Drugą znaczącą zaletą ślazowca jest możliwość wykorzystania go jako rośliny pastewnej w żywieniu zwierząt ze względu na dużą, sięgającą ponad 20 procent, zawartość związków białkowych. Stosowanie ślazowca może rozwiązać problem pasz w wielu gospodarstwach rolnych. Zieloną masę ślazowca chętnie zjadają: bydło, trzoda chlewna, owce, drób a także konie. Można z niej sporządzać wartościowe kiszonki dla bydła, szczególnie po dodaniu komponentów węglowodanowych np. kukurydzy czy melasy.

                            Obok wykorzystania w energetyce ślazowiec pensylwański nadaje się do:

                            • rekultywacji terenów zdegradowanych chemicznie,
                            • ponownego wykorzystania gruntów odłogowanych,
                            • nasadzeń w pasach przydrożnych, chroniących inne
                              uprawy przed zanieczyszczeniami komunikacyjnymi,
                            • tworzenia tzw. remiz śródpolnych.

                            Ze względu na odpowiednio dużą zawartość celulozy, żywic i wosku w łodygach ślazowiec pensylwański może być wykorzystywany w przemyśle celulozowo-papierniczym, zaś obecność substancji zbliżonych do zawartych w żywokoście lekarskim czyni go wartościowym surowcem farmaceutycznym.

                            Poza tym ślazowiec może też być wykorzystywany w charakterze pożytku pszczelego (kwitnie aż do jesiennych przymrozków) i w uprawie fasoli tyczkowej (łodygi).

                            Ślazowiec pensylwański to późny pożytek pszczeli. Kwiaty, które są zebrane w podbaldachy z białymi kwiatkami korony, kwitną przez około 8 tygodni, od lipca do września. Pojedyncze kwiatki kwitną tylko 3 do 4 dni i wytwarzają się przez cały okres wegetatywny, czyli do pierwszych przymrozków. Są one bardzo chętnie wybierane przez owady. Wydajność miodowa plantacji o powierzchni hektara wynosi aż 280 kilogramów.

                             

                             

                             

                               
                               
                               
                               
                               
                               

                                KONTAKT

                                 

                                 

                                               Narodowe Centrum
                                                Badań i Rozwoju

                                 

                                                ul. Nowogrodzka 47a
                                                00-695, Warszawa

                                 

                                                www.ncbr.gov.pl

                                Bioelektrownie Świętokrzyskie
                                MK-STOKI DUŻE Sp. z o.o.

                                 

                                Tartaczna 12
                                40-749 Katowice

                                 

                                kierownik projektu:
                                Marek Kurtyka

                                 

                                koordynator administracyjny:
                                Monika Cora
                                tel. kom. +48 728 444 197
                                monika.cora@biosida.pl

                                Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
                                w Olsztynie

                                 

                                ul. Michała Oczapowskiego 2
                                10-719 Olsztyn

                                 

                                www.uwm.edu.pl

                                       Politechnika
                                       Częstochowska

                                 

                                        ul. J.H. Dąbrowskiego 69
                                        42-201 Częstochowa

                                 

                                        www.pcz.pl

                                 

                                 

                                Created by

                                © 2018 . All Rights Reserved

                                  HOME    ZAMÓWIENIA    KONTAKT    REPOZYTORIUM

                                 

                                 

                                 

                                 

                                „Potencjał paszowy, energetyczny i ekonomiczny 
                                upraw ślazowca pensylwańskiego na glebach lekkich,
                                odłogowanych i rekultywowanych”

                                 

                                 

                                Umowa nr BIOSTRATEG1/270745/2/NCBR/2015

                                Projekt koordynowany jest

                                przez konsorcjum,

                                w skład którego wchodzą:

                                 

                                 

                                                                                                                                                           LIDER KONSORCJUM                                     CZŁONEK KONSORCJUM                          CZŁONEK KONSORCJUM

                                                                            

                                                                

                                 

                                         Strategiczny program
                                         badań naukowych
                                         i prac rozwojowych,
                                         przygotowany
                                         przez Radę NCBR
                                         i zatwierdzony
                                         przez Ministra Nauki
                                         i Szkolnictwa Wyższego.

                                 

                                         www.ncbr.gov.pl

                                 

                                 

                                 

                                     Kierownik projektu:
                                     Marek Kurtyka

                                 

                                     koordynator administracyjny:
                                     Monika Cora

                                     monika.cora@biosida.pl    

                                 

                                      

                                 

                                             www.uwm.edu.pl   

                                 

                                 

                                 

                                www.pcz.pl  

                                 

                                 

                                 

                                 

                                Ślazowiec pensylwański
                                (Sida hermaphrodita R.)

                                Ślazowiec pensylwański zwany także sidą (od łacińskiej nazwy gatunku Sida hermaphrodita) należy do rodziny ślazowatych (Malvaceae), która obejmuje kilkaset gatunków roślin, występujących w klimacie tropikalnym i subtropikalnym.

                                Ślazowiec jest rośliną wieloletnią, odrasta corocznie, zwiększając liczbę łodyg od jednej w pierwszym roku do 20-30 w następnych latach. Wysokość jego pędów pod koniec okresu wegetacji może przekraczać nawet 400 cm. – przykładem były ślazowce wyhodowane w 2001 roku na polu Akademii Rolniczej w Lublinie, które osiągnęły wysokość aż 436 cm. Ślazowiec występuje w formach mniej lub bardziej ulistnionych, przy czym te pierwsze bardziej nadają się do splatania, drugie zaś znajdują zastosowanie np. w produkcji biogazu. Liście ślazowca mogą mieć różne barwy: od intensywnie ciemnozielonej przez jasnozieloną po seledynową. Roślina kwitnie przez 6 tygodni, w okresie od lipca do września, owoce dojrzewają zaś na przełomie sierpnia i września.

                                 

                                Wymagania klimatyczno-glebowe ślazowca pensylwańskiego nie są zbyt duże.

                                 

                                Roślina nadaje się do uprawy we wszystkich rejonach kraju i wykazuje sporą odporność na skrajne temperatury, zarówno niskie jak i wysokie. Głęboki system korzeniowy ślazowca umożliwia mu przetrwanie okresów suszy, jednak przy zbyt małej ilości opadów plony rośliny są zdecydowanie niższe.

                                 

                                 

                                 

                                potencjał energetyczny

                                i najmniejsze

                                wymagania glebowe

                                 

                                 

                                 
                                Biomasa to najstarsze i najszerzej współcześnie wykorzystywane - stanowiące trzecie, co do wielkości na świecie - naturalne i odnawialne źródło energii. Pozyskanie biomasy z przeznaczeniem energetycznym jest głównym założeniem przy uprawie ślazowca. Powodów, dla których warto wykorzystywać biomasę jest wiele. Paliwo to jest nieszkodliwe dla środowiska: ilość dwutlenku węgla emitowana do atmosfery podczas jego spalania równoważona jest ilością CO2 pochłanianego przez rośliny, które odtwarzają biomasę w procesie fotosyntezy. Ogrzewanie biomasą staje się opłacalne - ceny biomasy są konkurencyjne na rynku paliw. Wykorzystanie biomasy pozwala wreszcie zagospodarować nieużytki i spożytkować odpady.
                                 

                                 

                                 

                                Drugą znaczącą zaletą ślazowca jest możliwość wykorzystania go jako rośliny pastewnej w żywieniu zwierząt ze względu na dużą, sięgającą ponad 20 procent, zawartość związków białkowych. Stosowanie ślazowca może rozwiązać problem pasz w wielu gospodarstwach rolnych. Zieloną masę ślazowca chętnie zjadają: bydło, trzoda chlewna, owce, drób a także konie. Można z niej sporządzać wartościowe kiszonki dla bydła, szczególnie po dodaniu komponentów węglowodanowych np. kukurydzy czy melasy.

                                Obok wykorzystania w energetyce ślazowiec pensylwański nadaje się do:

                                • rekultywacji terenów zdegradowanych chemicznie,
                                • ponownego wykorzystania gruntów odłogowanych,
                                • nasadzeń w pasach przydrożnych, chroniących inne
                                  uprawy przed zanieczyszczeniami komunikacyjnymi,
                                • tworzenia tzw. remiz śródpolnych.

                                Ze względu na odpowiednio dużą zawartość celulozy, żywic i wosku w łodygach ślazowiec pensylwański może być wykorzystywany w przemyśle celulozowo-papierniczym, zaś obecność substancji zbliżonych do zawartych w żywokoście lekarskim czyni go wartościowym surowcem farmaceutycznym.

                                Poza tym ślazowiec może też być wykorzystywany w charakterze pożytku pszczelego (kwitnie aż do jesiennych przymrozków) i w uprawie fasoli tyczkowej (łodygi).

                                Ślazowiec pensylwański to późny pożytek pszczeli. Kwiaty, które są zebrane w podbaldachy z białymi kwiatkami korony, kwitną przez około 8 tygodni, od lipca do września. Pojedyncze kwiatki kwitną tylko 3 do 4 dni i wytwarzają się przez cały okres wegetatywny, czyli do pierwszych przymrozków. Są one bardzo chętnie wybierane przez owady. Wydajność miodowa plantacji o powierzchni hektara wynosi aż 280 kilogramów.

                                 

                                 

                                 

                                KONTAKT

                                 

                                 

                                               Narodowe Centrum
                                                Badań i Rozwoju

                                 

                                                ul. Nowogrodzka 47a
                                                00-695, Warszawa

                                 

                                                www.ncbr.gov.pl

                                Bioelektrownie Świętokrzyskie
                                MK-STOKI DUŻE Sp. z o.o.

                                 

                                Tartaczna 12
                                40-749 Katowice

                                 

                                kierownik projektu:
                                Marek Kurtyka

                                 

                                koordynator administracyjny:
                                Monika Cora
                                tel. kom. +48 728 444 197
                                monika.cora@biosida.pl

                                Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
                                w Olsztynie

                                 

                                ul. Michała Oczapowskiego 2
                                10-719 Olsztyn

                                 

                                www.uwm.edu.pl

                                       Politechnika
                                       Częstochowska

                                 

                                        ul. J.H. Dąbrowskiego 69
                                        42-201 Częstochowa

                                 

                                        www.pcz.pl

                                 

                                 

                                Created by
                                © 2021 . All Rights Reserved